Op 21 november 1995 - twee avonden voor zijn overlijden - schreef Jan Knippenberg zijn laatste column voor Runner's World. Deze column eindigde met de legendarische zin 'De wind waait onze voetsporen weg en daarmee is het afgelopen.' Inmiddels is duidelijk dat de voetstappen en gedachtes van Knippenberg onuitwisbaar zijn en ook nu nog een inspiratiebron vormen voor vele lopers en loopsters.Onderdeel van zijn laatste column was het gedicht Only a hobo. Only a hobo Gezworven had hij vele maanden Nog verder in zijn doelloos denken Dan zijn voeten konden dragen Was zijn denken afgesleten De tijd was hem geen vriend gebleken Nauwelijks van stilstand spreken Week hem slechts de horizon Godverlaten draagt de wind Zijn denken, rust zijn adem even uit. In de vroegte langs de bermen Staat al lang zijn diepe tred In het zand geslepen, als zijn Lichaam en zijn ziel uren verder Wat is verder meer dan steeds maar gaan Aaneengeregen tot een groots epos. Zo simpel was hij teruggekomen Thuis, een bed Te zacht voor zijn gebroken rug. ’s Avonds zag hij toen zijn voeten wonderlijk zo dacht hij dat na jaren van steeds verder ’t eerste wat hij nu moest doen denken aan zijn eigen lichaam rusten als een kind ontspannen doelloos rusten en de slaap zo laten komen en het dromen weer begint Maanlicht schijnt op zijn gezicht Jan Knippenberg - 21 november 1995 Graf Jan Knippenberg (19 april 1948 - 23 november 1995) op de Hogeberg Texel - foto Mikel Knippenberg |